IV. 25. LUCII COELII SIVE CAECILII LACTANTII  Firmiani Opera Omnia (…).

Lipsk 1735, Weidemann, 8 k. +1235 s. + indeks.

Lipskie wydanie dzieł wszystkich Luciusa Caeciliusa Firmianusa Lactantiusa (ur. ok. 250, zm. 330) – pisarza i apologety chrześcijańskiego oraz retora. Do najważniejszych dzieł Laktancjusza można zaliczyć: Divinae Institutiones (Podstawy nauki Bożej) napisane w latach 304–313, De ave Phoenice (O ptaku Feniksie), De ira Dei (O gniewie Bożym) oraz De mortibus persecutorum (O śmierci prześladowców) z około 314 r. – paszkwil na cesarzy rzymskich – prześladowców chrześcijan. Są to jedne z najważniejszych tekstów kultury chrześcijańskiego antyku z kręgu Imperium Rzymskiego. Tekst w j. łacińskim w opracowaniu i z przedmową Johanna Georga Walcha (1693–1775), niemieckiego teologa ewangelickiego i leksykografa. Uwaga! Na początku znajduje się dedykacja z 29 IX 1713 r. pióra Walcha dla księcia saskiego Fryderyka Augusta I, czyli króla Polski Augusta II Mocnego.

Oprawa z początku XX w., półpłótno w średnim stanie z nielicznymi przetarciami i drobnymi ubytkami, szczególnie na krawędziach; wnętrze w średnim stanie, czasem plamy, ale suche; strona tytułowa kolorowana, na której znajduje się pieczętny ekslibris „Leon Solecki”; może w tym przypadku chodzić o Edmunda Leona Soleckiego h. Ostoja (1842–1896), lub Leona Soleckiego (1917–1999), ojca Elżbiety Pendereckiej; ogólnie stan średni.